به گزارش سرويس جامعه مشرق به نقل از جهان، چندي پيش در خبرها آمده بود که سرمايه داران بزرگ تهراني بر سر تصاحب يک رستوران بزرگ در آسمان خراش تهران با يکديگر دست و پنجه نرم مي کنند و هر يک با دادن رقم پيشنهادي بالاتر و برقراري لابي سعي در بدست آوردن آن دارد.
مدتي قبل نيز در بيلبوردهاي تبليغاتي اتوبان همت و صدر و چند اتوبان ديگر براي اولين بار شاهد تبليغ افتتاح يک رستوران بزرگ در يکي از مراکز خريد و شلوغ تهران بوديم.
رستوران ديگري نيز با سر و صداي زياد و تيزرهاي تلويزيوني فراوان در يکي از مناطق اعيان نشين تهران افتتاح شد تا بتواند اوقات خوشي را به مشتريانش هديه کند.
اما به راستي چرا در سالهاي اخير شاهد رشد قارچ گونه انواع و اقسام رستورانها و فست فودها در محله هاي تهران هستيم که در رقابت با يکديگر در جلب مشتري بيشتر سعي دارند هم مکانشان را لوکس و اعياني تزيين کنند و هم انواع و اقسام غذاهاي عجيب و غريب ايراني و فرنگي را در منوي خود جاي دهند.
نکته جالب توجه اينجاست که دسته اي از اين رستوران ها که بسيار شيک هستند و براي خود نامي در کرده اند به هيچ وجه در قيد ارائه قيمت مناسب به مشتري نيستند و معتقدند چون براي رستوران خود خرج کرده اند و غذاهاي خوبي را نيز به مردم ارائه مي دهند بايد در قبال اين خدمات قيمت گزافي نيز از مشتري طلب کنند.
جالبتر اينجاست که در بسياري از مواقع شاهد هستيم که مردم براي ورود به اين رستورانها ساعتها در صف انتظار مي ايستند و در انتها با طيب خاطر تراول هاي ريز و درشت را تحويل صندوقدار مي دهند.
در برخي از اين رستوران ها هزينه خوردن غذا با کشورهاي حاشيه خليج فارس برابري مي کند.به عنوان مثال يک پرس فيله تک کبابي مخصوص در يکي از اين رستوران هاي تهران به قيمتي بالاتر از 50 هزار تومان عرضه مي شود و يا در رستوران ديگري يک پرس ماهي قزل آلاي وحشي همراه با مقدار کمي خاويار به قيمت 80 هزار تومان به فروش مي رسد. غذاهايي در رنج قيمتي 20 هزار تومان به بالا در منوي اينگونه رستوران ها به وفور يافت مي شود. قيمت ماهيچه ،ميگو،شيشليگ و ... نيز به زير 25 تا 30 هزار تومان نزول نمي کند.
اين قيمتها در غذاهاي فرنگي با اسامي عجيب و غريب خود سر به فلک مي گذارد و در برخي غذاها به 120 هزار تومان هم مي رسد. جالب اينجاست که محتويات همان غذاهاي گرانقيمت فرنگي از چند عدد سيب زميني و قارچ و ميگو وسبزيجات مختلف به همراه سس و چاشني هاي مخصوص تجاوز نمي کند. رستوران داران معتقدند علت قيمت بالاي اين غذاها مخفي بودن طرز پخت و فوت و فن هاي آشپزي آن است!
دربرخي از رستورانهاي سنتي قيمتها موج سرسام آوري به خود گرفته است و به بهانه پخش موسيقي زنده ديزي سنگي با قيمت 30 هزار تومان عرضه مي شود. در اين رستوران ها يک قوري چاي به همراه يک ظرف کوچک خرما 8000 تومان به مشتري ارائه مي شود!
فست فودي ها نيز در اين عرصه رقابت بيکار ننشسته اند و آنهايي که کمي نام و نشان در کرده اند پيتزاها و ساندويچ هايي با نرخهاي بالاي 20 هزار تومان عرضه مي کنند. پيتزايي که تنها تفاوتش با ساير پيتزاها داشتن مقدار بيشتري گوشت و قارچ و يک خروار پنير پيتزا است.
در برخي از رستورانها که منوي باز دارند و يا وروديه دريافت مي کنند قيمت غذاها سر به فلک مي کشد. به طور متوسط اين وروديه به 50 هزار تومان مي رسد اما در يکي از اين دست رستورانها مشتريها بايد براي وروديه تا نفري 150 هزار تومان هم پرداخت کنند. البته در عوض مشتري هم مي تواند تا هر ميزان غذا که خواست ميل کند.
جاي بسي تاسف است که چند عدد از اين رستورانها با قيمتهاي گزافشان پاتوق ملاقاتهاي خارج از چارچوب اداري مسئولان و ديپلماتها با يکديگر شده است.
به هر حال به نظر مي رسد علاوه بر نظارت ضعيف دستگاههاي مربوط بر امر رستوران داري و قيمت هاي عرضه شده در آنها، افزايش مصرف گرايي و گرايش مردم به سمت استفاده از کالاهاي لوکس و مدرن مانند صرف غذا در يک مکان آنتيک و البته برگزاري مهماني هاي خود در چنين رستوران هايي در جهت خودنمايي بيشتر ،منجر به رشد قارچ گونه اينگونه رستوران ها شده است.